بی تو

دردلم خواستن مرگ کسی نیست ولی کاش هرکس به تو دل بست بیاید خبرش بی تو...

من سخت نمیگیرم سخت است جهان بی تو #سما_صفایی بی تو...

شفق

برق چشمان توست

که بعد از قرن ها

هنوز هم

نادرترین واقعه ی کهکشان

به شمار می رود!

مهرو کمالی

بی تو...

ما انسانها سرمازده ایم برای مدتی برگهای پاییزی را لای دفتر شعرمان نگه می داریم و حسابی هوای عاشقی می کنیم اما همین که هوا عوض می شود از چشم ما می افتند و روی آنها راه می رویم و از صدای خردشدنشان لذت م بی تو...ادامه مطلب

و تو آنی که من از طرز نگاهت خواندم

تا همیشه همه جا باز کنارت ماندم

به تمشای نگاهت خواندم

روزها منتظر پاسخ چشمت ماندم

من همانم که در این طایفه ی سنگدلان

تا به امروز و ابد باز کنارت ماندم

من همانم که تو را با دل و جان

نقش کردم به دلم باز و تنها ماندم

مهرو کمالی

بی تو...

باز یلدا می رسد مهمان قلبم می شوی

ماه من اینجاست شادی را به قلبم می دهد

امشب اما در خیالم ماندنی تر بوده ای

سردی اش فرداست سرما را به جانم می دهد

سوز و سرما می زند سردی به دستانم ولی

چاره اش را در نگاهش زیر گرما می دهد

قلب من درمانده شد از بس در این غوغای شهر

باز تنهایی به زیر برف و باران می رود

کاش دستم بود شبهایی که در این فصل سال

در خیابان با امید دیدنت سر می رود

مهرو کمالی

بی تو...

قصد کردم این زمستان گر ببینم از تو روی

مردمان شهر را دعوت به فنجان میکنم

یک گلیم دست باف از لحظه های عاشقی

در کف جنگل بروی سبزه بستر میکنم

لانه ای در تیزی برق نگاهت میزنم

تا که جان دارم به زیرش سالها سر میکنم

باز امشب هم بخواب اما من از دلتنگی ات

ماه ها و سالها شب زنده داری میکنم

روزهایم با خیال وصل تو شب میشود

صبح را بی هیچ نور اما چراغان میکنم

باز میبینم تو را امسال هم اما دگر

شوق دیدار تو را در خاطرم حک میکنم

مهرو کمالی

بی تو...

جان برایت داده ام جانا بیا

بی تو از خواب و خوراک افتاده ام جانا بیا

جان فدایت کرده ام نزدم بیا

دل امانت داده ام نزدت  بیا

با نگاهی در دلم آشوب شد

ای فدای چشم تو نزدم بیا

اینقدر سنگ نزن بر دل آواره ی من

یک نظر بر حال زارم افکن و سمتم بیا

مهرو کمالی

بی تو...

از وقتی که چشم بدنیا گشودم

بارها درخواست کمک کردم

و بی جواب ماند

و اکنون

برای اینکه داد نزنم کمکم کنید

شب ها

خودم را زیر پرده اشک هایم

پنهان میکنم

مهرو کمالی

بی تو...

انسانهای بددلهای سنگی و ترک خورده ی شب نیستند بلکه دلهایی هستند که روزی تمام این کره خاکی را درون خود جای داده اندانسانهای بدشعرهایی هستند که از ترس شنیده شدن لای سالنامه ها باقی مانده اند قطره های بی تو...ادامه مطلب